Miłko! Szmaragdowo rzęsisty... Lekka mżawka osiada na szybach. Wczoraj i dziś był piękny dzień, padało tylko przez 12 godzin 🙂 pozdrowienia z wiecznie wietrznego Sligo.
Mój obecny krajobraz jest nostalgiczny, bo właśnie odwiedzam Polskę. Jesteśmy w drodze nad jezioro, z którym wiąże się wiele dobrych wspomnień z żoną, wliczając w to nasza ślubną sesję zdjęciową.
Jednocześnie odwiedziłem stare kąty z dzieciństwa i pola którymi szedłem do szkoły na skróty. Bezdroży i ciszy już nie ma. Są za to domy i śmiech dzieci korzystających z ostatnich dni lata. Trochę szkoda, ale w sumie to dobrze.
Gdzieś czytałem, że w Japonii zdarzają się terapie zapisujące wyjścia do lasu. Zalecenia lekarskie. Spacer w lesie ma funkcje leczniczą. I fajnie i straszno, bo zamiast mieć to we krwi, bywa, że trzeba nam w stechnicyzowanym świecie na recepcie przypominać o kontakcie z nautrą.
U nas też terapie leśne mają się dobrze. Na Podlasiu przepisuje je dr. Simonienko, a ostatnio rozmawiałam dr psychiatrii o stosowaniu "ornitologii terapeutycznej".:)
Coś w tej ornitologii jest. Pamiętam jak pewnego dnia wybrałem się ze sprzętem do nagrywania audio na łowy. Było lato, w koło pełno zieleni, piękny zagajnik i płynąca kanałem woda. Było godzinę po świecie i powietrze szybko nabierało temperatury a nad chłodną wodą zaczął zbierać się opar. Jednak sceneria nie była cicha. Trele ptactwa wypełniały przestrzeń i nagrałem świetne field recording. A co ważniejsze powstało wspaniałe i kojące wspomnienie do którego mogę wrócić. Kiedy tylko potrzebuję.
Miłko! Szmaragdowo rzęsisty... Lekka mżawka osiada na szybach. Wczoraj i dziś był piękny dzień, padało tylko przez 12 godzin 🙂 pozdrowienia z wiecznie wietrznego Sligo.
12 godzin deszczu to z perspektywy podlaskiej suszy - luksus.
Mój obecny krajobraz jest nostalgiczny, bo właśnie odwiedzam Polskę. Jesteśmy w drodze nad jezioro, z którym wiąże się wiele dobrych wspomnień z żoną, wliczając w to nasza ślubną sesję zdjęciową.
Jednocześnie odwiedziłem stare kąty z dzieciństwa i pola którymi szedłem do szkoły na skróty. Bezdroży i ciszy już nie ma. Są za to domy i śmiech dzieci korzystających z ostatnich dni lata. Trochę szkoda, ale w sumie to dobrze.
No właśnie. Zgoda na zmiany ewidentnie łagodzi dysonanse :)
Gdzieś czytałem, że w Japonii zdarzają się terapie zapisujące wyjścia do lasu. Zalecenia lekarskie. Spacer w lesie ma funkcje leczniczą. I fajnie i straszno, bo zamiast mieć to we krwi, bywa, że trzeba nam w stechnicyzowanym świecie na recepcie przypominać o kontakcie z nautrą.
U nas też terapie leśne mają się dobrze. Na Podlasiu przepisuje je dr. Simonienko, a ostatnio rozmawiałam dr psychiatrii o stosowaniu "ornitologii terapeutycznej".:)
Coś w tej ornitologii jest. Pamiętam jak pewnego dnia wybrałem się ze sprzętem do nagrywania audio na łowy. Było lato, w koło pełno zieleni, piękny zagajnik i płynąca kanałem woda. Było godzinę po świecie i powietrze szybko nabierało temperatury a nad chłodną wodą zaczął zbierać się opar. Jednak sceneria nie była cicha. Trele ptactwa wypełniały przestrzeń i nagrałem świetne field recording. A co ważniejsze powstało wspaniałe i kojące wspomnienie do którego mogę wrócić. Kiedy tylko potrzebuję.
O, ciekawe, czyli nie tylko to lek na rzeczywistość japońską :)